Recycling is al jaren de juiste oplossing, nu de laatste 20% nog!
In Nederland zijn dagelijks circa 40.000 mannen en vrouwen bezig met het opruimen van de vergane welvaart van de Nederlandse consument. Voor dag en dauw vangen deze vakmensen hun werkzaamheden aan. Op de vrachtauto, aan de sorteerlijn, als operator of als planner; een hele ketting van mensen en processen die er uiteindelijk toe leidt dat zo’n 80% van al het afval wordt gerecycled. Volgens de laatste cijfers van AfvalCirculair (Rijkswaterstaat) verbrandden en stortten we in het jaar 2018 nog zo’n 9 miljoen ton Nederlands afval, maar we zijn hard op weg om steeds meer en beter te recyclen en zou in 2050 het concept afval niet meer moeten bestaan, omdat we dan volledig circulair zijn.
Sinds de jaren 90 van de vorige eeuw is de recyclingsector in een rap tempo geprofessionaliseerd. Mede ingegeven door wet- en regelgeving worden de ontdoeners (zowel consumenten als bedrijfsleven) door de overheid en de recyclingsector geïnstrueerd en geadviseerd over de wijze waarop zij zich het beste van hun afval kunnen ontdoen. Het is diezelfde recyclingsector die zich heden ten dage door haar brancheorganisaties, zoals BRBS Recycling, laat vertegenwoordigen in het overleg met de Overheid. Overleg over bijvoorbeeld de revisies van het LAP (Landelijke Afvalbeheersplan), de Circulaire Economie in de verschillende transitieagenda’s en over het verminderen van het verbranden van recyclebaar afval in Afvalverbrandingsinstallaties.
Over de recycling van afvalstoffen bestaan veel misverstanden. Het gaat te ver om hier volledig op in te gaan, maar ruim genomen varieert dit van het idee dat van alles wat als afval op straat wordt gezet weer één op één hetzelfde nieuwe product wordt, tot het idee dat al het afval dat gescheiden wordt aangeleverd, uiteindelijk toch weer bij elkaar in de afvaloven wordt gegooid. En dat is misschien wel de kern van alle misverstanden en discussies rondom het onderwerp afval en recycling: het gebrek aan kennis en actualiteit bij een groot deel van de Nederlandse bevolking.
Om het afval van anderen op een wettelijke en milieuverantwoorde wijze op te halen, te sorteren en te recyclen is veel kennis en vakmanschap nodig. Daarom zijn deze mensen dan ook opgeleid en getraind om verschillende soorten afval te herkennen en foutjes die eerder in de keten zijn gemaakt te herstellen. Bijvoorbeeld: een consument die een container met bouw- en sloopafval vult en daar en-passant nog een halfvol verfblik bij doet kan een recyclingbedrijf in grote verlegenheid brengen wanneer deze container wordt gelost naast de sorteerinstallatie. Met dit simpele voorbeeld raken we echter wel de kern van de maatschappelijke discussies die vaak ontstaan omtrent afvalstoffen.
Recyclers zitten aan het eind van de keten, na het consumptieproces, en worden pas in de afvalfase van een product geconfronteerd met de eigenschappen hiervan. In het proces van afval naar grondstof investeren recyclers constant en veel in nieuwe technieken, innovaties en methodieken. Investeringen die gedaan worden op basis van kennis en kansen. Investeringen die kunnen helpen om de problemen van ondoordacht of slecht design van producten op te lossen. Deze problemen zijn de oorzaak van het gegeven dat afvalstoffen nog niet goed gerecycled kunnen worden en moeten natuurlijk bij de kern worden aangepakt. Design for Recycling is hierin van ultiem belang. De afval- en recyclingbranche in de designfase betrekken levert gegarandeerd de oplossing voor de einde levensfase van het product.
Ik roep dan ook het producerend bedrijfsleven op om gebruik te maken van de oplossingen die recyclers kunnen bieden om de transitie naar een circulaire economie te bereiken.
Ton van der Giessen
Voorzitter Bestuur BRBS Recycling